کافی شریف جلد 3، صفحه 177
رسول خدا (ص) می‌فرمایند: کسی که گفتار و سخنش را از عملش نشمارد، خطاهایش زیاد می‌شود و عذابش فراوان. و نیز فرمود: خدا زبان را عذابی می‌کند که هیچ یک از اعضای بدن را آن‌طور عذاب نکرده. زبان گوید پروردگارا مرا عذابی نمودی که دیگران را چنان عذاب ننمودی. به او گفته شود تو جمله‌ای گفتی که مشارق و مغارب را به هم ریختی، خانواده‌ای را به هم ریختی، به وسیله یک جمله? تو خون محترمی ریخته شد، مال محترمی غارت شد، فرج محترمی دریده شد. به عزت و جلالم سوگند، تو را عذابی کنم که هیچ یک از اعضای دیگر را آن‌گونه عذاب نکرده باشم.
آقا رسول‌الله (ص) فرمودند: اگر در چیزی نحسی باشد آن در زبان است.
انسان تا این سه صفت خوب را نداشته باشد به کمال انسانی نخواهد رسید:
1) پرهیزکاری که او را از نافرمانی خدا بازدارد.
2) خلق پسندیده‌ای که به سبب آن مردم را به طرف خدا گرایش دهد.
3) صبر و بردباری که نادانی نادانان را به آن رد کند.
