سخن هفته - درس اخلاق استاد تهرانی

 مولا علی (ع) می فرمایند: بشنو و بفهم و باور کن و بعد به کار ببند، که ارزش انسانی همین است.
وجود مبارک آقا رسول الله (ص) می فرمایند: اساس رفتار انسان کامل با خویشتن هفت چیز است:
1- کوشش در کارهای خوب و کوشش در ترک گناه.
2- ترس از خدا، یعنی هر وقت انسان خواست از ترس کسی گناه یا خلافی انجام دهد بداند که خدا مافوق همه است.
3- تحمل آزار، یعنی انسان اگر آمادگی برای زندگی نداشته باشد زود در دنیا داخل هر معصیتی می شود، چون زندگی بدون آزار نمی شود.
4- در راه سازندگی و فرزندان و بهشت سختی کشیدن. تمام جوانانی که دختر و پسر آلوده اند، مقصر پدر و مادرها هستند که حاضر به سختی کشیدن نبوده اند.
5- به دنبال راستی و اخلاص رفتن، یعنی انسان سعی کند رذیله ها را بیرون کند و صفت های خوب را در خود جای دهد.
6- نفس را از خواسته ها باز گرفتن، یعنی به خواسته های چشم و گوش و دل عمل نکند.
7- خود را با تهیدستی سازش دادن، که اگر این کار را نکند حتماً به خلاف و دزدی می افتد.

رسول گرامی‌ (ص) فرمودند: آنچه را که دوست داری مردم نسبت به تو رفتار نمایند، دربارۀ مردم رفتار کن، و آن را که درباره خود مایل نیستی درباره مردم مایل نباش.
مولا علی (ع) به فرزند خویش امام حسن (ع) می‌فرمودند: نفس خویش را بین خود و مردم میزان قرار بده، آن را برای مردم دوست بدار که برای خود دوست می‌داری. دربارۀ دیگران به چیزی بی میل باش که نسبت به خود بی میلی.

 به مردم ستم نکن، همان طور که نمی‌خواهی به تو ستم شود.

 به مردم نیکی کن همان طور که مایلی درباره‌ات نیکی کنند.

 از خود قبیح بشناس چیزی را که از دیگران قبیح می‌شناسی.

 برای مردم آن را دوست بدارید که برای خود دوست می‌دارید.

 آیا مردم حیا نمی‌کنند که همسایه شان نسبت به آنها حق شناس می‌باشد و آنها را حق همسایه نباشد؟

هر دست که دادی همان دست گرفتی               هر نکته که گفتی همان نکته شنیدی
از مکـافـــات عمــــــل غـافـــــــــل مشـو                گنـــــــدم از گنـــــدم بروید جــــــو ز جو